Review Jazz Mozaïk

Belgian Saxophone Ensemble

HOMMAGE A SAX

****

Het uitgangspunt van Cezariusz Gadzina, oprichter en stuwende motor achter dit ensemble, is dat de saxofoon zowat het meest populaire in de jazz is terwijl de mogelijkheden ervan vooral in de klassieke en hedendaagse muziek uitgebreid en ontwikkeld worden. Denk maar aan het gebruik van altissimo en multisounds. Hij vertaalt hier een aantal van de mogelijke aspecten van de ene wereld naar de andere en doet dat in gezelschap van twaalf jonge saxofonisten. Dit is geen definitief statement, wel een zeer ontluisterend werkstuk, waarbij een deel van het onontgonnen spectrum geïllustreerd wordt. Luister maar naar het openingsnummer, geschreven door Gadzina zelf. Brusselse Suite is opgebouwd in vier delen en verklankt op ingenieuze wijze verschillende aspecten van de stad. Zoals deel drie (Polypfony of Faces) waarbij alle saxofoons ogenschijnlijk door elkaar spelen maar niet tegen elkaar opbotsen. De geordende chaos van de stad. Om de cd zo gevarieerd mogelijk te maken vroeg Gadzina  ook aan andere componisten om een stuk te schrijven. Onder hen Jef Neve die Piece For 12 Saxophones leverde. Neve weet natuurlijk hoe je de link moeten leggen tussen klassiek en jazz. Een polyfonisch vuurwerk  dat afgesloten wordt in zijn typische stijl. Consaxation zijn dan weer acht andere mogelijkheden van de saxofoon die aan bod komen. Een cd niet alleen voor saxofonisten maar voor elk muziekliefhebber die zich wil verdiepen in de parallellen tussen jazz, hedendaags en klassiek.

Georges Tonla Briquet, Jazz Mozaïek 2016/1